Il giorno del Lavoro

Gisteren was het "Il giorno del Lavoro", "Dag van de Arbeid". Omdat we vaak in de meivakantie naar Europese steden gaan, hebben we altijd wel een "rustdag" er tussen zitten, een dag waarop alle musea e.d. gesloten zitten.  Op zo'n dag maak je "zomaar" een wandeling.

Maar eerst makkie-an aan de dag beginnen. In tijden niet meer zo lekker geslapen. Absurde, maar ontspannen dromen, ik onthoud ze maar eventjes.
Wat overblijft is dat het lekker nergens op sloeg.

Tijdens de droomslaap, de Rapid Eye Movement oftewel REM slaap maken onze ogen snelle bewegingen.
De REM slaap is voor het eerst onderzocht bij katten in begin 50-er jaren.
Tijdens de REM slaap zijn onze hersenen zeer actief terwijl de spieren juist geheel ontspannen zijn.
Ik vergelijk het altijd maar met "resetten" of "rebooten" van onze hersenen. 
Daarom is goed slapen zo belangrijk, slaapstoornissen wakkeren depressies en angststoornissen aan.
Tijdens de REM slaap dromen we het meest.
Naarmate je ouder wordt, wordt de hoeveelheid REM slaap relatief langer. 
Enfin, hier aan (REM) slaap geen tekort.
Waarschijnlijk slapen we zo goed hier omdat we bijna de hele dag buiten zijn, veel lopen, geen kopzorgen.

Na douchen volgt een heerlijk ontbijt.
Albin, de manager van onze B&B, verzorgt een fantastisch ontbijt met allerlei soorten brood, zoetwaren, kaassoorten, hamsoorten, eitjes, yoghurthes, fruit, uitgeperste sinaasappels en heerlijke koffie. In mijn geval cappuccino.
Het is ook zo leuk dat hij binnen de kortste keren de persoonlijke voorkeur van koffie van zijn gasten kent. Soms nuttigen we nog een kopje op het dakterras in de zon.
Kortom, een heerlijke manier om aan de dag te beginnen.

Gisteren hebben we weer een wandeling gedaan.
Op het Capitool, (het regeringscentrum) gelegen op een heuvel, via trappen te bereiken, kom je bij het door Michelangelo ontworpen Piazza (plein) del Campidoglio.
Een prachtig plein, trapeziumvormig, met een mooi lijnenspel op de grond. Het Piazza del Campidoglio is trouwens afgebeeld op de Italiaanse Euromunten.
Helaas waren dus de Capitolijnse musea gesloten.
Een reden om terug te keren naar Rome als het er vandaag of morgen niet meer van komt.

Aan de zuidoost kant van de heuvel heb je een mooi uitzicht over het Forum Romanum, hierna de heuvel af en de rivier (Tiber) overgestoken bij het Tiber eiland om in het deel "Travesterre" te wandelen.

Op de brug van Tiber eiland een straatmuzikant die op zijn gitaar stukken van Dire Straits aan het spelen was.
Op de gitaarhoes werden veel munten gedeponeerd. Hij speelde dan ook heel goed.

Daarna naar het "Circus Maximus" gelopen; in de oudheid een groot stadion waar met name het toen zo populaire wagenrennen gehouden werd.
In de tijd van keizer Trajanes (100 na Chr) woonden er circa 1 miljoen(!) mensen in Rome; het stadion kon met gemak 150.000 toeschouwers herbergen.
Tegenwoordig heb je hier vrij veel fantasie nodig: het is een met grind bedekte langwerpige (grote) rechthoek geworden in de vallei.

Vervolg route was weer omhoog, richting uitzicht over de stad. Hier op een rozentuin gestuit. Hier vermaak ik mij altijd opperbest.
Je ziet hier veel dakterrassen met "hangende tuinen". Gek ben ik daarop.

In mijn jeugd, in Saudi Arabië, hadden wij huizen met platte daken met een muurtjeromheen.
Dakterrassen dus. Platte vloer van cement, cementen muren.
Mijn broers en ik vonden dat geheel zonder planten een beetje kaal.
Daarom hebben we er op een goed moment ook een keer een daktuintje aangelegd.
Emmers zand omhooggetakeld langs de rand en planten geplant (uit de tuin gehaald en naar boven gebracht).
Die moesten in dat klimaat natuurlijk veel water krijgen.
Het geheel was een kort leven beschoren. Bij het (goed) bewateren van onze daktuin gingen de plafonds een beetje lekken. (Het regende er zo weinig dat huizen daar niet zo heel waterdicht waren).
Dus daktuin maar weer opgedoekt.

Het wandelen gaat overigens prima; de "Skechers" gaan elke dag aan, je loopt er mee als een Egyptenaar.
Alleen trap en heuvel af is soms wat pijnlijk in de rechter (ongeopereerde) knie. Maar verder doet het vele lopen mij heel goed. Ik smeer de Voltaren Gel met verve op beide knieën en schenen (ook heel goed tegen de pijn van "shin splits").

Gelukkig heb ik een familieflacon in mijn koffer gestoken.